ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μαγκριώτη, να έρθω σε εσάς. Έχετε και την εμπειρία των διαπραγματεύσεων των προηγούμενων ετών. Κατά πόσο τελικός αυτό που ακούμε από πολλές μεριές ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα αυτό είναι το μνημόνιο το πολύ πολύ να κερδίσουμε ένα δύο χρόνια στην εφαρμογή του. Κατά πόσο είναι έτσι τα πράγματα ή όντως υπάρχουνε δυνατότητες διαπραγμάτευσης.
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δύο πράγματα να πω. Δυνατότητες πάντα υπάρχουν για συνεχή διαπραγμάτευση, αυτό είναι και πρόβλεψη του μνημονίου. Άλλωστε το μνημόνιο 2 και η νέα δανειακή σύμβαση ήταν αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό το τρίμηνο αναθεώρησης και διαπραγμάτευσης που μας λέτε συνέχεια πια το τελευταίο διάστημα δεν έχει αποδώσει στην πράξη τίποτα μέχρι στιγμής δηλαδή δεν έχει αποδώσει ελαφρύνσεις για τον κόσμο για τον φορολογούμενο. Δεν το διαπραγματευτήκατε σωστά; Δεν είναι τόσο μεγάλα τελικός τα περιθώρια;
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα φτάσω και σ’ αυτό, απλώς θέλω να μου επιτρέψετε δύο λόγια να πω με την άνεση που αφήσατε και στους συναδέλφους. Να πάμε δύο χρόνια πίσω επειδή αναφέρθηκαν οι αγαπητοί συνάδελφοι. Η Ευρώπη βρέθηκε σε συνθήκες πανικού γιατί, δεν είχε προβλέψει, ότι θα υπάρξει ποτέ πρόβλημα υπερχρέωσης και διάλυσης μίας χώρας της ευρωζώνης όπως η χώρα μας, ούτε φυσικά και η Ελλάδα είχε προβλέψει. Σε συνθήκες πανικού χωρίς κανένα μηχανισμό χωρίς θεσμική και νομική πρόβλεψη, προχώρησε με την Ελλάδα σε ένα πολύ σκληρό μνημόνιο, το τονίζω αυτό. Τα δύο ιδιαίτερα σκληρά χαρακτηριστικά του ήταν, ότι σε τρία χρόνια έπρεπε από 16% το έλλειμμα να φτάσει στο 0,5-1%, βάρβαρο θα έλεγα σε τρία χρόνια και ότι το επιτόκιο ήταν 5%, πολύ υψηλό για μια υπερχρεωμένη χώρα. Αυτά όλα με την αναγνώριση των θυσιών του ελληνικού λαού ενάμιση χρόνο και με τη διαπραγμάτευση που έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στις 26 του Οκτώβρη άλλαξαν ριζικά. Το επιτόκιο είναι 2% αυτή τη στιγμή πλην της Γερμανίας, Φιλανδίας και Αυστρίας όλες οι χώρες δανείζονται με πάνω από 2% και μας δανείζουν με 2%. Περίοδο χάριτος πολύ μεγάλη, χρόνος αποπληρωμής πολύ μεγάλος και δύο χρόνια παράτασης στη δημοσιονομική εξυγίανση, τονίζω και πάλι αυτά δεν είναι αρκετά. Ακόμη μεγάλο κούρεμα του χρέους, 110 δις διαγράφτηκαν, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τα πληρώσουμε αυτά και δεύτερον κάθε χρόνο γλιτώνουμε 5 με 7 δις από τόκους, 3,5 – 4 δις είναι η χρηματοδότηση της παιδείας κάθε χρόνο. Δίνω τα μεγέθη για να καταλάβετε τις διευκολύνσεις που είχαμε και πόσο οι θυσίες του ελληνικού λαού βρήκαν αντίκρισμα. Οι θυσίες όμως αυτές ήταν άδικα κατανεμημένες, αυτό πρέπει να το τονίσω, την πλήρωσαν οι νέοι, οι αδύναμοι, οι φτωχοί και αυτοί που είχαν τον πλούτο δεν πλήρωσαν ανάλογα ακόμη. Το τελευταίο διάστημα άρχισαν να πληρώνουν και σε αυτόν τον τομέα κάτι αρχίζει να αποδίδει, όμως καθυστερήσαμε πάρα πολύ. Πιστεύω ότι η επόμενη κυβέρνηση σε αυτόν τον τομέα θα πρέπει να επιμείνει ιδιαίτερα, γιατί αν δεν χτυπήσουμε διαφθορά, φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, τότε δεν κτίζουμε υγιείς βάσεις στην οικονομία και την κοινωνία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Περιγράφετε το σκηνικό της τελευταίας διετίας θαρρείς και το παρακολουθούσατε από μακριά. Εσείς βάλατε τους όρους εσείς υπογράψατε τους όρους δανεισμού και την πρώτη φορά και την δεύτερη, εσείς ήσασταν αυτοί που χαράξατε για την πολιτική που ασκήθηκε εσείς ήσασταν και αυτοί που ακούσατε και την κριτική ότι σας υποδείξανε στόχους και επιλέξατε μέτρα
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κυρία Τσαπανίδου δεν το αρνούμαι καθόλου αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό που ρωτάω είναι κατά πόσο μπορεί η ελληνική κυβέρνηση, η επόμενη που θα συγκροτηθεί να καθίσει απέναντι στους τροικανούς απέναντι στους δανειστές μας και πραγματικά να διαμορφώσει όρους καινούργιους. Πόσα περιθώρια διαπραγμάτευσης υπάρχουν;
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα σας απαντήσω αμέσως. Η επόμενη ελληνική κυβέρνηση έχει δύο θετικά κεκτημένα, που κατακτήθηκαν αυτά τα δύο χρόνια με τις μεγάλες και άδικες πολλές φορές θυσίες του ελληνικού λαού, για τα οποία και το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε ένα μεγάλο πολιτικό τίμημα όπως και η ΝΔ που έβαλε πλάτη στο μνημόνιο 2. Πλήρωσε και η Ν.Δ ένα μεγάλο τίμημα πολιτικό, έχει ευθύνη όμως γιατί ανέβασε τον κόσμο στα κεραμίδια το προηγούμενο διάστημα.
Το πρώτο κεκτημένο είναι αυτό που λένε όλοι, ότι σήμερα το πρωτογενές έλλειμμα τείνει να μηδενιστεί. Τι λέει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν έχουμε τόση ανάγκη των δανειστών μας γιατί μπορούμε και μόνοι μας να τα βγάλουμε πέρα. Γιατί όμως μπορούμε; Γιατί τα 24δις, πρωτογενές έλλειμμα που υπήρχε το 2009 με σκληρές θυσίες και μεγάλο πολιτικό κόστος έγιναν 1,5 δις το 2012 για να μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα να λέει ότι είναι σχεδόν ισοσκελισμένος ο προϋπολογισμός και μπορούμε να προχωρήσουμε και μόνοι μας, χωρίς τους εταίρους μας και σ’ ένα βαθμό έχει δίκιο. Δεν έχει δίκιο όμως στο ότι δεν αναγνωρίζει ότι σήμερα μπορεί να σταθεί η χώρα μας με αυτό το μικρό πρωτογενές έλλειμμα και μόνη στα πόδια της γιατί υπήρξαν θυσίες. Καταγγέλλει την πολιτική που μηδένισε το πρωτογενές έλλειμμα πανηγυρίζει όμως για το αποτέλεσμα και το θεωρεί το βασικό στοιχείο της πολιτικής της.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κ. Μαγκριώτη μισό λεπτάκι πέρα από αυτό μπορούμε να σταθούμε μόνοι μας στα πόδια μας δηλαδή μπορούμε να ζήσουμε με όσα παράγουμε και πως θα ζήσουμε τι είδους ζωή θα είναι αυτή γιατί όσο καθυστερούν οι δόσεις ζούμε με την δαμόκλειο σπάθη της πληρωμής των συντάξεων και των μισθών δημοσίου, ζούμε με τους αρρώστους να πληρώνουν από την τσέπη τους φάρμακα και να σταματούν ακόμη και την θεραπεία τους την φαρμακευτική, ζούμε με τα σχολεία να μην έχουν χαρτιά και βιβλία για να γράψουν τα παιδιά. Δηλαδή πως ζούμε, τι εννοείται; Τι μπορούμε να ζήσουμε με αυτά που παράγουμε;
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Έτσι ακριβώς είναι. Οριακά ζούμε και πολύ σωστά το λέτε. Για να φτάσουμε στο πρωτογενές έλλειμμα του 1,5 δις που δίνει τη δυνατότητα σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλα κόμματα να λένε ότι μπορούμε να σταθούμε και μόνοι μας έγιναν όλες αυτές οι θυσίες, άδικες σε πολλές περιπτώσεις. Άρα θα πρέπει κάποιος για να είναι ειλικρινής και να πατάει σε σταθερό έδαφος, να πει ότι, παρότι ήταν άδικες οι θυσίες, παρότι ήταν σκληρές μας έφεραν σ’ αυτό το σταθερό δημοσιονομικό έδαφος.
Το δεύτερο κεκτημένο με το οποίο μπορεί να ξεκινήσει η επόμενη κυβέρνηση και είναι και αυτό αποτέλεσμα των θυσιών του ελληνικού λαού και της πολιτικής που ασκήσαμε και την πληρώσαμε πολιτικά, είναι ότι έχει χτιστεί πλέον στην Ευρώπη ο μηχανισμός στήριξης. Κοιτάξτε πόσο έτοιμη ήταν η Ευρώπη για τις επόμενες χώρες Ιρλανδία και Πορτογαλία με πολύ λιγότερα προβλήματα και την Ισπανία και φυσικά για την Κύπρο που ακολουθούν. Αυτά όλα δεν υπήρχαν το Μάη του 2010
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ΠΑΣΟΚ πιο κόμμα θα στηρίξει για να γίνει κυβέρνηση την επόμενη μέρα; Αν είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ μετά τις εκλογές θα στηρίξετε την ΝΔ ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση την επόμενη μέρα; Εάν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξετε το ΣΥΡΙΖΑ ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση και υπό ποιους όρους.
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα σας απαντήσω αμέσως, ευθέως και με σαφήνεια. Θα ήθελα όμως να συμπληρώσω στην προηγούμενη απάντηση και τον ευνοϊκό συσχετισμό στην Ευρώπη με την εκλογή Ολάντ και όχι μόνο.
Γιατί όταν εμείς βρεθήκαμε σε κατάσταση πανικού το 2010 ήταν υπερσυντηρητική και δεξιά νεοφιλελεύθερη η Ευρώπη και μας επέβαλε αυτούς τους σκληρούς όρους. Σε συνθήκες πανικού εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαμε να το αρνηθούμε γιατί δεν μπορούσαμε διαφορετικά να κρατήσουμε τη χώρα όρθια για να έχει ελπίδα σήμερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ξέρεται ο πανικός δεν έχει περάσει και ο πανικός μπορεί να γίνει επιχείρημα στα χέρια οποιουδήποτε κάθεται στο τραπέζι αυτό και του κόμματος που εκπροσωπεί. Ο πανικός δεν είναι,παρελθόν . πανικοβληθήκαμε τότε τελείωσε δεν θα ξαναπανικοβληθούμε ποτέ. Για αυτό ο κόσμος ανησυχεί και λέει ποιο σχέδιο έχετε σε περίπτωση δυσκολίας να ανταπεξέλθετε να πάτε παρακάτω.
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Πιστεύω ότι σήμερα κ Τσαπανίδου μπορούμε να αποφύγουμε τις συνθήκες πανικού. Είναι πολύ καλύτερα τα δεδομένα για την χώρα, έχει σταθεροποιηθεί το έδαφος, ξέρουμε που πατάμε, ξέρουμε που μπορεί να πάμε. Εμείς θέλουμε μια κυβέρνηση, ανεξάρτητα ποιος θα βγει πρώτο κόμμα, συνευθύνης. Μία κυβέρνηση που μαζί με την Ευρώπη θα βοηθήσει τον ελληνικό λαό να ανακουφιστεί και να βγει από την κρίση. Άρα λοιπόν όλο το κοινοβουλευτικό τόξο, οι Ανεξάρτητοι έλληνες, να ξεκινήσω από το φάσμα όπως καταγράφεται πολιτικά, η ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμματα που μπορούν να συγκροτήσουν την κυβέρνηση, ανεξάρτητα ποιο θα είναι πρώτο κόμμα, όλα μαζί τα κόμματα μια κυβέρνηση συνευθύνης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τους θέλετε όλους προκειμένου να συμμετάσχετε και εσείς;
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν βάζουμε κανέναν όρο. Ο μόνος όρος είναι να δικαιωθούν οι θυσίες του ελληνικού λαού μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ο μόνος όρος είναι αυτός, αλλος όρος δεν υπάρχει. Το δεύτερο που λέμε πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, ανεξάρτητα ποιος θα είναι πρώτος, γιατί τα προβλήματα είναι μεγάλα και κανένας και αυτοδυναμία να έχει δεν θα τα βγάλει πέρα μόνος του. Θα αγωνιστούμε για να προσπαθήσουμε να είμαστε όλοι μαζί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: κ. Μαγκριώτη, τι λέτε για την προεκλογική πόλωση;
Γ.ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα πω ότι πρέπει να πέσουν οι τόνοι γιατί το πολιτικό σύστημα έχει σχεδόν μηδενική αξιοπιστία. Βεβαία, ποιοι φορείς έχουν αποκτήσει κάποια αξιοπιστία όπως οι πλευρές της αριστεράς, θα εξανεμιστεί όμως πάρα πολύ γρήγορα αν αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά που υπόσχονται είναι δύσκολο να τα δώσουν και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. γι αυτό χρειάζεται να είναι χαμηλοί οι τόνοι γιατί μας χρειάζεται όλους η πατρίδα την επόμενη μέρα. Είναι καλό να δημιουργείς ελπίδα αλλά αν πορεύεσαι και επενδύεις στην απελπισία του κόσμου και στον πόνο, που είναι πολύ μεγάλος, ειδικά στους νέους, στους ανέργους στους αδύναμους, τους καρκινοπαθείς με όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα, αύριο όλα αυτά θα γίνουν οργή απέναντί σου. Αυτό πρέπει να το ξέρουμε όλοι.
Θέλω να πω, ότι με πολύ ευκολία ο αγαπητός φίλος Γιώργος Βαρεμένος ξεπέρασε το πρόβλημα της κρίσης και του πανικού στον οποίο βρέθηκε η χώρα το 2010, λέγοντας ότι είχαμε «ένα απλό πρόβλημα χρέους». Γιώργο άμα παίξεις ένα video των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ του 2008 του 2007 μίλαγαν και τότε για κατεστραμμένη Ελλάδα για καμένη Ελλάδα για πτωχευμένη Ελλάδα, για Ελλάδα της διαπλοκής, της διαφθοράς του ανύπαρκτου κράτους του ανύπαρκτου κοινωνικού κράτους και σε πολλά είχαν δίκιο, τώρα όμως δεν πρέπει να τα διαγράφεις με μια απλή φράση ήταν «ένα απλό πρόβλημα χρέους». Απλό πρόβλημα τραπεζικό έχει η Ισπανία και μεγάλη ανεργία. Το χρέος της Ισπανίας ήταν 70% και όχι 140% όπως ήταν της Ελλάδας και το έλλειμμα 5,5 – 6% και όχι 16%. Η Ισπανία έχει βιομηχανία και μια οικονομία εξωστρεφή και κράτος σημαντικό και ισχυρό. Η Ισπανία παρόλα αυτά βλέπεις ότι μπαίνει στο μηχανισμό που φτιάχτηκε για την ελληνική κρίση. Ο κ. Ραχόι στέλνει SMS στον Υπουργό Οικονομικών του, το οποίο δίνει στη δημοσιότητα για να δείξει ότι αυτός είναι αποφασιστικός και αποτελεσματικός. Έρχεται όμως μετά η Γερμανία και άλλες χώρες και τον διαψεύδουν λέγοντας πως μπαίνει σε μηχανισμό, μπαίνει σε μνημόνιο, παρότι 5 χρόνια η κυβέρνηση Θαπατερο και η δική του ακόμη πιο πολύ εφαρμόζουν πολιτική λιτότητας και μνημονίου. Να μην παίζουμε με τα σύμβολα και τις λέξεις να είμαστε ειλικρινής, να λέμε την αλήθεια. Αυτή η πολιτική ή νεοφιλελεύθερη που ασκείται στην Ευρώπη, συμφωνώ απολύτως με το Γιώργο Βαρεμένο και με άλλους συνομιλητές, δεν μας εκφράζει δεν μας εκπροσωπεί. Αυτή έχει επιβληθεί τα τελευταία 20 χρόνια από τη νεοφιλελέυθερη παγκοσμιοποίηση, δηλαδή την κινεζοποίηση και την αμερικανοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας. Η ανταγωνιστικότητα και ο πλούτος δεν παράγεται με αυτά τα πρότυπα, η εργασία και το κοινωνικό κράτος δεν μπορούν άλλο να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και σε αυτό συμφωνούμε απολύτως. Όταν όμως είσαι υπερχρεωμένος μπροστά στην απόλυτη καταστροφή και απέναντι σου έχεις νεοφιλελεύθερο τοίχο και θέλεις τουλάχιστον να κρατήσεις όρθια τη χώρα, δεν έχεις άλλη επιλογή, για να διατηρήσεις μια ελπίδα την οποία θέλει σήμερα να την διαχειριστή ο ΣΥΡΙΖΑ και εύχομαι να τη διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο και με την μεγαλύτερη ευθύνη, και εμείς θα τους στηρίξουμε αύριο αν γίνουν κυβέρνηση. Αυτή η ελπίδα δεν θα υπήρχε σήμερα αν δεν παίρναμε εμείς την ευθύνη και το κόστος. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν μετά η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και θα ακολουθήσουν η Ιταλία και η Κύπρο, που έχουν πολύ λιγότερα προβλήματα από την Ελλάδα.
Πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι δεν έχουμε τόση ανάγκη των δανείων σήμερα και μάλιστα εάν σταματήσουμε να πληρώνουμε τα τοκοχρεολύσια των ομολόγων, τα οποία έχουν πάρει ως κρατικά ομόλογα πάνω τους οι Ευρωπαίοι, όπως πανηγυρίζει και για αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα μετά το PSI, το οποίο και αυτό είχε καταγγείλει, μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας. Μπορούμε όμως τώρα, γιατί μηδενίσαμε σχεδόν το μεγάλο καταθλιπτικό έλλειμμα, το έλλειμμα της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Αυτό έγινε με θυσίες του Ελληνικού Λαού και πρέπει να το παραδεχθείτε αυτό.
Και δεύτερον θα πω ότι και τα δύο κόμματα και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύουν στον τρόμο και στον φόβο και ταυτόχρονα σε ελπίδες που πρέπει να υπάρχουν για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ο ελληνικός λαός. Όμως οι υποσχέσεις τους δεν έχουν κανένα αντίκρισμα αλήθειας και αύριο θα βρεθεί η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία σε μεγαλύτερο αδιέξοδο.
