Κοινωνική συνοχή και διατηρήσιμη ανάπτυξη.
Οι πρόσθετες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις μέσα στο τρίτο τρίμηνο του 2013, σε εφαρμογή των εφαρμοστικών νόμων του 3ου Μνημονίου που ψηφίστηκαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα οξύνουν ακόμη περισσότερο την κοινωνική δυσαρέσκεια και ένταση.
Η σχετική ασφάλεια που ένιωσε ένα μέρος της κοινωνίας με την εκταμίευση της τελευταίας μεγάλης δόσης και τα θετικά μηνύματα για την Ελλάδα από τις Βρυξέλλες, κανείς δεν ξέρει εάν θα διατηρηθούν τους επόμενους μήνες. Στην κυβέρνηση εκτιμούν πως δεν θα υπάρξει κοινωνική έκρηξη. Ανάλογη εκτίμηση φαίνεται κάνουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, γι’ αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τώρα εκλογές για τον Σεπτέμβρη, λίγο πριν τις Γερμανικές.
Εάν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις των κομμάτων, τότε η χώρα θα πετύχει το Φθινόπωρο τον αρχικό δημοσιονομικό στόχο του 1ου Μνημονίου. Πιστεύω όμως πως η σχετική δημοσιονομική ισορροπία θα είναι προσωρινή, γιατί η όποια οριακή ανάπτυξη δεν θα αποκτήσει δυναμική μη αντιστρεπτή, αφού δεν θα υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις, όπως η παραγωγική λειτουργία του κράτους, η κοινωνικής συνοχή και η πολιτική σταθερότητα. Οι τράπεζες με την αναβολή που ζητούν για την ολοκλήρωση της ανακαιφαλοποίησης τους, θα συνεχίσουν να μειώνουν τον δανεισμό ενώ ξένοι και Έλληνες επενδυτές δεν θα νιώθουν σίγουροι να αναλάβουν επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Γι’ αυτό απαιτείται τώρα ο επανασχεδιασμός της κυβερνητικής πολιτικής σε τρεις βασικές ενότητες:
α)Επιτάχυνση των αλλαγών στη δημόσια διοίκηση, άμεση προώθηση πολιτικών απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής. Πίεση στις τράπεζες να ολοκληρώσουν την ανακαιφαλοποίηση τους, να εμπιστευθούν τις επιχειρήσεις αυξάνοντας την ρευστότητα και να δώσουν λύση στα «κόκκινα δάνεια» των νοικοκυριών.
β)Σαφής δέσμευση της Ευρωζώνης, ότι αμέσως μετά τις Γερμανικές εκλογές θα υπάρξει επαρκές «κούρεμα» δημοσίου χρέους, εκ μέρους του επίσημου τομέα, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης.
γ)Απλοποίηση των διαδικασιών απορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ και εξασφάλιση του «μικρού σχεδίου Μάρσαλ» που μας υποσχέθηκαν το καλοκαίρι του 2011.
Η άμεση υλοποίηση αυτών των πολιτικών μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις δυναμικής έναρξης του αναπτυξιακού κύκλου, με καθολική στήριξη των πολιτών. Η εξέλιξη αυτή θα διαμορφώσει συνθήκες για να υποχωρήσει η πρωτοφανής πολιτική οξύτητα, για δευτερεύοντα πολλές φορές θέματα, γεγονός που θα συμβάλλει στην ενίσχυση της εσωτερικής αυτοπεποίθησης και της διεθνούς αξιοπιστίας μας.
Μια τέτοια πολιτική θα δώσει και ενδιαφέρον στο επερχόμενο συνέδριο του
ΠΑΣΟΚ. θα καταδείξει ότι είναι, στην πράξη, στρατηγικός εταίρος της κυβέρνησης και εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας. Θα αποτελέσει βασικό πόλο ενίσχυσης των προσπαθειών για την δικαίωση των θυσιών των πολιτών και της γρήγορης εξόδου από την κρίση.
ση.
